Šantić, Aleksa

Hajdemo, Muzo, iz ovoga kruga,
Iz lude vreve i huke i praske;
Željan sam lica bez laži i maske,
Željan sam polja, dubrava i luga.

Pogledaj tamo te kolibe gole,
Trošne i tamne kao magle zimne;
U njima žive duše gostoprimne -
Srca što griju, što trepte i vole…

Njihov je govor mome srcu lijek,
I s njima tako proveo bih vijek,
Pa hrana bila samo crna kora.

Hajdemo, Muzo, iz te lude praske;
Željan sam lica bez laži i maske,
Željan sam tople riječi i zbora.

(1908)