Resulović, Miralem Trebinjac

Stolac grade, drevna begovino,
prijestolnice Ali Rizvan bega,
dušmani te butum razoriše
u Radimlju stečnom čemer posijaše.

Bregava se od tuge naježila,
podrhtava u svirepoj muklini,
te miluje opustjele sokake
suze pere po dželatskoj morini.

Begovino, najstarija sestro,
od vaktile bir hanumo
kaurin te kroz obrve gled'o
i sramno ti tešku ranu zad'o.

Mak Dizdare, sine drevnog grada,
progovori perom i jezikom
poruči toj maćehi Evropi
da se Stolac brani emanetom.