Guranija, Mehmed Mejlija

 

 

(Ponovo sam sreo vilinsku ljepotu...)

 

Ponovo sam sreo vilinsku ljepotu, nek' se zna,
I cvilio poput slavuja, nek' se čuje i zna!

Zaljubih se u solufe, crne kao noć bez imena
A ona otjera u stepu svog roba Medžnuna1

Otjera me sa svog praga kao što dušmani čine
Baci me nemilosrdno među ostale, nek' se čuje!

Uvijao sam se u njene skute i molio bliskost
Al' mi odbi susret mučiteljica, nek' se svijetom čuje!

Sagoriše mi krila, o žalosti, kao u leptirice
Vatrom ljubavi gori Mejlija, nek' se čuje i zna!



  1. Qays ibn Mulawwah al-'Âmirî, iz arapskog plemena Amir. U istočnjačkim književnostima poznat kao Medžnun, koji se kao dječak zaljubio u Lejlu, kćer Sâ'da. Ta se ljubav, uz brojne teškoće, završila smrću dvoje mladih. Ovaj ljubavni par postao je veoma česta tema, poetskih i proznih djela mnogih značajnih pjesnika. (Više: Šemsuddin Sami: Qâmus al-'Alâm, V, Istanbul 1314. (1896-97), str. 3800.   nazad

 

Svako umnožavanje, obrada ili publiciranje na ovim stranama objavljenih djela najstrože je zabranjeno i mora mu prethoditi pismena suglasnost autora djela ili nosioca autorskih prava.

Ova strana je dio projekta Kitabhana.Net