I
|
Ja sanjah ženu kojoj usna gori
Plamom što mašta njim raj dočarava, Plamom, što mrva srca poživljava I čudesa kao Jedi-bejda tvori. Ja sanjah ženu što Apolona dvori U hramu vječna ljepota gdje spava I paleć tamjan sred ognja krvava, Čistoći psalme u zanosu zbori. I ja je u snu sav očaran gledah: Čarobnu sliku Lanijeva kista I pred njom kao pred božanstvom predah. O božanska ženo lijepa i čista! Gdje li su tvoji od kristala dvori?... Za tobom mene silna čežnja mori. |
Svako umnožavanje, obrada ili publiciranje na ovim stranama
objavljenih djela najstrože je zabranjeno i mora mu prethoditi pismena suglasnost autora
djela ili nosioca autorskih prava.
Ova strana je dio projekta Kitabhana.Net |